De supermarkt is een plek waar ik zo'n drie à vier keer in de week kom. Waar ik het vroeger nog vreselijk vond om boodschappen te doen en vooral af te moeten rekenen, is het nu echt een soort van routine. Al denk ik altijd nog wel heel goed na bij mijn zinnetje 'kan ik pinnen'?, moet ik altijd drie keer nadenken of ik nou wel of niet het bonnetje wil (en de zegels natuurlijk) en probeer ik mezelf keer op keer weer eraan te herinneren 'hetzelfde' te zeggen wanneer de caissière mij een fijne dag toewenst. Dat probleem met 'hetzelfde' zeggen zit vooral in het feit dat ik al druk bezig ben met waar mijn boodschappen naartoe gaan, hoe en waar ik mijn pinpas, het bonnetje en de zegels in ga stoppen en hoe ik dat allemaal dit keer weer in mijn veel te kleine schoudertas ga krijgen. Ik ben een held in boodschappen doen! Een held op sokken dan.
Ik loop altijd het eerst naar de broodafdeling. Voor de mensen die mij nog niet kennen: ik ben verslaafd aan brood. En dat niet aan alle soorten brood, maar aan Oerbrood. Een bepaald merk brood die je alleen bij de C1000 kan kopen. Dat je het alleen bij de C1000 kunt kopen is dan ook precies de reden dat ik altijd met een aantal broden op zak in de trein naar huis ga: wij hebben thuis geen C1000 dichtbij en hoe overleef ik nou het weekend zonder Oerbrood? Het is echt geen geintje. Ik ontbijt met brood, ik lunch met brood, ik heb drie andere maaltijden per dag met brood en ik eet brood na het avondeten. Altijd. Ik weet hoe slecht het is, maar ik heb het mezelf aangeleerd en ik kom er niet meer vanaf. Al is mijn vriendje ervan overtuigd van wel. Ik eet ongeveer 10 boterhammen per dag en daarmee is het dan nog niet eens gedaan. Het liefst eet ik namelijk daarnaast ook nog crackers, koekjes en rijst wafels.
Wanneer ik de broodafdeling voorbij ben, ben ik ook vaak al gelijk een aantal minuten verder. Ik pak mijn favoriete smeerkaas, verse kipfilet, een supersize-pak ontbijtboek -wel met de helft minder suiker-, een groot pak melk, crackers, rijst wafels en het liefst pak ik dan ook nog een grote pot pindakaas. Vervolgens loop ik door naar de tijdschriften of stuur ik mijn huisgenootjes een Whatsappje of ik alvast wat mee zal nemen voor vanavond. Eigenlijk blijft het bij de tijdschriften altijd bij kijken, want wat zijn die prijzen toch altijd hoog! Eenmaal om het hoekje zie ik de lange rijen voor de kassa en komt het moeilijkste van alles: uitkiezen in welke rij je zal gaan staan. Als er íets is dat ik echt niet kan, dan is dit het. Het is de grootste struggle, opgave en uitdaging van het naar de supermarkt gaan. En dan begint eigenlijk pas het hele riedeltje. Je weet wel, dat riedeltje zoals beschreven in mijn inleiding. Na alles in mijn overvolle schoudertas te hebben gekregen, loop ik met een opgelucht gevoel naar buiten. Zo, nu hoef ik even voor een dag geen boodschappen meer te doen. Ben jij ook zo'n held met boodschappen doen?
Reageer op dit artikel | Geschreven door Chantal Goenee
Een reactie posten