Een brabbeltje over sporten en spierpijn

Het is ook eigenlijk wel heel gek hè. Iedereen heeft nieuwe doelen als gezonder eten en meer sporten. Normaal had ik dat ook. Al-tijd. Maar ik kan het niet meer. Ik kan het niet meer óf ik wil het niet meer maar bij Chantal hoort eten en eten hoort bij Chantal. Meet me. Ik eet me echt helemaal tonnetje rond voor mijn gevoel (aan boterhammen, kipfilet, smeerkaas, koekjes en avondeten) en doe dit gewoon ook om 12 uur in de avond als ik daar zin in heb. Chantal is eten na het avondeten. En dan boterhammen het liefst. Toch knap hoe ik zoveel eet maar nou nog niet echt aan alle kanten uitpuil. Mijn huisgenoten zeggen altijd 'waar laat je het'? Oké nu moet ik even iets opbiechten. Als ik zo zit voel ik me nou niet echt de slankste. Dus misschien, heel misschien, ga ik er ook wel wat aan doen. Als ik mijn nieuwe IPhone heb. Oké. Als nieuwe start. Als begin. En dan alleen dat minder/gezonder eten. Ik sport (meestal) drie keer in de week. Twee keer volleybaltraining en één keer een wedstrijd. Verder fiets ik van hot naar her, dus een beetje beweging krijg ik wel. Vooral dat volleyballen vind ik echt lekker. Ik noem het altijd onbewust sporten, wat pas bewust wordt ik de volgende dag spierpijn heb (nu dus). Ik hou van spierpijn. Spierpijn en het dun voelen in de ochtend. Want die twee dingen gaan altijd samen. Oké. Goed. Genoeg getypt. Ik ga mijn kamer opruimen, onder de douche springen en beginnen met leren. Ik heb vandaag, morgen en overmorgen om te leren voor mijn tentamen. Drie dagen maar. Dat wordt spannend!