They mean to world to me, for sure.

Oké. Het is laat. En daar kan ik eigenlijk helemaal niet tegen. Laat mij maar lekker vroeg slapen. Maar vandaag neem ik nog heel even de tijd om wat te typen. Ik kan het met geen mogelijkheid laten om dit toch even vast te leggen op papier, of eigenlijk op mijn laptop en op mijn blog, maar nu eerst in Word omdat mijn verbinding het nog niet doet. Ik erger me aan hoe hard het klikken op mijn toetsen klinkt. Het is muisstil in huis. De avond na het weer-thuiskomen. Ik hou echt zielsveel van mijn lieve zusje, mijn vriend en mijn ouders. Het is zo fijn om weer thuis te zijn. Die hele sfeer en het samen zijn. 'Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens' zeggen ze toch? Nou en dat is waar! We hebben tussen het kijken van een super spannende film door even wat filmpjes van vroeger gekeken. Filmpjes van waar ik en mijn zusje ruzie hebben, maar ook een filmpje waarin we heel veel lol hebben samen. Weet je? Het betekent zo veel voor mij, ze betekent zoveel voor mij! Vervolgens stond ik huilend bij de voordeur om weer afscheid te nemen van hem. Van mijn lieverd. Mijn maatje. Mijn krullenbol. Mijn alles (al wil ik mijn zusje en ouders ook niet vergeten). Wat betekent hij toch veel voor me en wat is het toch moeilijk om elke keer weer afscheid te nemen. Na het sluiten van de voordeur stond daar wel mijn lieve, blonde, glimlachende zusje. Ach ja, I’ve got her! Dus nadat ik haar in haar armen was gevallen en we samen een sprintje naar boven trokken nadat we het alarm hadden aangezet (ja dat is al van jongs af aan de allerengste aciviteit in huis), kletsten we eerst nog even wat in de badkamer en vervolgens bij mij in bed. Wat een verhalen heeft dat lieve, kleine, glimlachende, blonde meisje toch en wat voelt het toch altijd fijn dat ik dan haar grote zus mag zijn. Ik vind het dan altijd wel heel erg om na een kwartier te zeggen ‘Schatje, ik wil zo echt graag gaan slapen’ waarna zij zielig zegt ‘Maar ik vind het zo gezellig!’ Dit keer liep ze wel trouw en vlot naar de deur toe om vervolgens nog heel lief mijn licht uit te doen, waar ze vroeger eigenlijk altijd heel ondeugend en mij-pestend het licht nog even aanliet. Welterusten allemaal. Ik heb het. Ik heb het allemaal. Ik heb het lief. Ik heb het echt zielsveel lief. I am lucky. I am very lucky. And I am happy and I hope they are too!