Toen ik mijzelf een aantal dagen geleden de vraag stelde waar ik gelukkig van werd kwam er een redelijk lang lijstje aan kleine en grote plastische dingen uit rollen. 'Plastisch' zo noem ik dingen die zich niet in je hoofd vormen maar er echt zijn. Met plastisch bedoel ik dus niet dingen die tastbaar zijn, maar dingen als het afronden van mijn bachelor en het maken van een grote reis. Half-tastbaar dus: plastisch. In ieder geval, zo kwam ik tot een mooi lijstje van plastische dingen. Goed om op een rijtje te hebben, maar niet iets waar je echt verder mee komt. Ik besefte me namelijk iets: ik denk altijd dat ik gelukkig wordt als ik 'dit heb', 'dit achter de rug is' of ik 'dit eindelijk voor elkaar heb gekregen'. En toch blijkt dit elke keer niet het geval te zijn. Niet dat het een teleurstelling is, maar aan die lange weg naar de regenboog (dat eeuwige geluk) komt geen einde. En guess what? Ik denk dat ik die nooit ga bereiken! Gelukkig zijn komt met vlagen en in buien. Er zijn goede en slechte tijden. Het enige wat je kunt doen is zo vaak mogelijk proberen gelukkig te zijn.
"Was het maar zo simpel". Dit heb ik opgeschreven nadat het in mij opkwam. Toch waagde ik me nog een poging. Met koeienletters schreef ik in mijn zoveelste notitieboekje 'I want to learn how to be happy' en daaronder in het klein 'wat is daarvoor nodig?'. De woorden die hieruit rolde wil ik in de komende regels, vandaag, hier en nu met jullie delen: veerkracht, doorzettingsvermogen, optimisme, positivisme, liefde, motivatie, openheid, geloof en vriendschap. Daarnaast maakte ik een lijstje van hoe ik dat dan wilde doen: het sociale opzoeken, afstand doen van tastbare dingen, doelen stellen, zorgen voor balans en innerlijke rust en elke dag een moment nemen om te beseffen wat ik 'heb' (je weet wel, van die heerlijke plastische dingen).
En toen, nadat mijn twee lege bladzijdes volstonden met mijn zwabberende gedachtes, besefte ik mij ineens hoe laat het was. Foei. En dat was nog wel één van mijn doelen om gelukkiger te zijn: door op tijd te slapen! Het leek me een slim idee, om na deze bewustwording, mijn dekens recht te leggen en mijn lichaam wat ontspanning te geven. En een begin maken met gelukkig te zijn. Dat ook.
Being happy
You've got to do it yourself, because nobody is going to do it for you!
Reageer op dit artikel | Geschreven door Chantal Goenee
Een reactie posten