The Happy Challenge #2

Verdrietig keek ik naar het scherm. Daar stond de tweede opdracht voor de Happy Challenge. "Wat is jouw droom?" Hallo?! Die heb ik helemaal niet. Met een sip gezichtje las ik de artikelen van de drie meiden die de Happy Challenge hebben bedacht. Joepie. Ik had me zo verheugd op een leuke opdracht, met veel denkwerk en wat me een grote glimlach zou bezorgen! "Wat is mijn droom?" Ja, geen idee. Die heb ik niet. Maar toen hadden jullie vast al gemerkt dat ik er tóch een post over aan het schrijven was. Ja, really! Want ik ga geen enkele uitdaging uit de weg en ik ga dus ook in de komende nu nog 9 weken geen één challenge missen. Dus. Hier schrijf ik dan mijn antwoord op de deze Happy Challenge. Ik ga jullie eerst vertellen wat de opdracht (in het kort) was.

"Zet voor jezelf op een rij wat jouw ultieme droom is. Hoe ziet jouw perfecte leven eruit? Denk niet in beperkingen, maar in mogelijkheden. Als alles goed zou gaan, waar zou je dan het allerliefste willen uitkomen? Laat het kan-niet gedeelte voor een keertje achterwege!"

Op de vraag wat mijn ultieme droom is kan ik eigenlijk niet antwoorden. Wat voel ik me dan toch non-ambitieus zeg. (Je kunt het ook positief bekijken? Ik heb geen droom nodig om toch lekker te kunnen leven?) Maar oké laat ik even eerlijk met jullie zijn. In de afgelopen... telt de regels...6 regels, zweeft er eigenlijk wel iets in mijn hoofd. Weten jullie wat mijn ultieme droom is? Samenwonen met Thomas in een huis waar ik echt heel erg trots op kan zijn, een leuke baan waar ik niet mijn hele energie in verspil en waar ik elke keer weer met een glimlach naar toe ga en tot slot dat ik op veel momenten dan samenkom met mijn familie en we alle feestdagen die er zijn uitgebreid vieren en dat op de thee of koffie gaan bij elkaar iets is waar we elke keer weer naar uit kijken. Handen uit de mouwen dus en zorgen dat mijn huis wordt zoals ik hem graag zou willen hebben. Ik heb het al in mijn hoofd. Wat erg hè. Een grote stenen douche, een hemelbed, steigerhouten planken tegen één muur, voor de rest witte muren, een mooie keuken met een soort van bar eraan, een mooi wilde gemiddeld donker houten vloer (met knoesten!), een gezellige zithoek met veel dekentjes en een zacht kleedje op de vloer en tot slot de lekkerste beige bank waar je ooit op gezeten hebt. Snap je? Ik merk gelijk al hoe enthousiast ik word. Maar het is een lekker suffe droom dus. Al zou ik ook wel willen reizen. Maar af en toe hè. En niet kei lang. En geen enge reizen. Hier spreekt het angsthaasje. Als alles goed zou gaan zou ik ZO het liefste uitkomen: Gezond en gelukkig, met een lieve vriend om me heen, veel contact met mijn zusje en ouders, leuk werk en het liefst dan ook nog genoeg geld om leuke uitstapjes te maken en af en toe ook op reis te gaan op de wereld te zien. Wel bijzonder eigenlijk hè, hoe ik van 'een droom heb ik helemaal niet' naar zo'n prachtig geformuleerde zin kom. Misschien schaam ik me wel voor mijn droom. Als ik 'mijn droom' zo opschrijf en nalees voel ik me echt zo'n suffe tut. Ooit een keer bungeejumpen zal dan ook nooit op mijn bucketlijstje staan. Maar goed. As long as you're happy. Misschien is dat ook wel mijn droom: elke dag zielsgelukkig zijn. Misschien is dat dan wel een droom met te grote beperkingen want ik heb toch al wel vaak uitgevonden dat dát echt niet kan. Blijven dromen dus.